داستان تریسی‌بیکر

داستان تریسی بیکر. نویسنده جکلین ویلسون. تصویرگر نیک شارات. مترجم نسرین وکیلی. ویراستار مژگان کلهر. تهران: افق، کتاب های فندق، ۱۳۹۱. ۱۹۴ صفحه  ۷۵۰۰ تومان  گروه سنی ۱۰ – ۱۵ سال

فاطمه مرتضایی‌فرد؛ تریسی دختر ده ساله ای است که پدر ندارد و مادر که توانایی نگهداری او را ندارد، او را به پرورشگاه سپرده است. تریسی همواره رویای با مادر بودن یا داشتن سرپرستی دلخواه را در سر می پروراند. او بسیار پرخاشگر، عصبی و ناسازگار و سرکش است و همه این رفتارها کافی است که از او کودکی نابهنجار بسازد بطوریکه هم در پرورشگاه و هم در خانه هایی که او را به فرزند خواندگی می پذیرند او با مشکل روبرو می شود. همه از مدکار و مددجوها از دست او عاصی هستند.

این ناراحتی ها کابوس های شبانه و همچنین شب ادراری را در پی دارد و همین نقطه ضعف سبب می شود دیگران او را مسخره کنند. امّا در کنار این نقطه ضعف ها، او به نوشتن علاقه دارد و در حال نوشتن احوالات خودش است که هم خود را تخلیه می کند وهم به آرزوهای دست نیافته خود بعنوان امری تحقق یافته در نوشته های خود اشاره می کند.
 تا اینکه با خانم نویسنده ای به نام کم آشنا می شود و در کنار او احساس امنیت و خوشی می کند و حتی از او می خواهد که او را به فرزندی قبول کند خانم کم قول می دهد فکر کند. رفتار تریسی بتدریج با اطرافیانش فرق می کند و با آنان ارتباط برقرار می کند.
 کتاب از جنبه روانشناسی به کودکانی که از محبت والدین محروم هستند و یا به هر دلیلی عصیان گر و سرکشند، می پردازد و به آنان کمک می کند تا بتوانند در محیط های اجتماعی با دیگران ارتباط برقرار کنند و به آرامش برسند.

آواز امیدبخش نهنگ‌ها

شادی خوشکار: «الا» توی خانه‌ی دوست صمیمی مادرش منتظر است تا مادر، نوزاد را به دنیا بیاورد و به خانه برگردد. اصلاً هم از این بچه‌ی تازه خوشش نمی‌آید، چون از پدر بچه خوشش نمی‌آید. جک با آمدنش زندگی قشنگ دو نفره‌ی او و مادرش را به هم ریخته است.

کم‌کم به نظر می‌رسد جک باید زنگ بزند و با خبر مرخص شدن مادر، الا را از این خانه‌ی حوصله سر بر نجات دهد. او خیلی دیر زنگ می‌زند. تعجبی ندارد چون آدم بی‌مسئولیتی است و بدون مادر الا از پس زندگی بر نمی‌آید. پس چرا دارد پای تلفن اشک می‌ریزد؟ این‌جا شروع گره اصلی یک داستان غم‌انگیز اما امیدبخش است.

«ژاکلین ویلسون» آدم‌ها را خوب می‌شناسد و می‌داند نقش‌هایی که می‌پذیرند از آن‌ها چه شخصیتی می‌سازد. همین نقش هاست که روابط آن‌ها را شکل می‌دهد. مثل رابطه‌ی الا و ناپدری‌اش که در نبود مادر وقت‌های زیادی با هم تنها هستند. او معلم است. در مدرسه با مادر الا آشنا شده و چند وقتی می‌شود که ازدواج کرده‌اند. اهل تفریح و وقت گذرانی با دوستانش هم هست و معلوم نیست چرا مادر عاشق او شده ‌است.

الا خوب نقاشی می‌کشد و مادرش را در دنیا بیشتر از همه دوست دارد. او بعد از چند روز غیبت، دوست صمیمی‌اش را از دست داده  و چند سالی می‌شود که پدرش را ندیده است.

 این دو  با هم یکی از درخشان‌ترین صحنه‌های کتاب را می‌سازند. تازه بچه را به خانه آورده‌اند، جک توی اتاق تکه‌های تخت نوزاد را سر هم می‌کند و نوزاد دارد توی بغل الا جیغ می‌زند و حالا بعد از شیر خوردن استفراغ هم می‌کند که بوی بدی می‌دهد. الا، جک را صدا می‌کند که بیاید و اوضاع بچه را راست و ریس کند. او درگیر تخت است و از این‌که کسی مدام صدایش می‌کند عصبانی است. سرش داد می‌زند و می‌رود. الا برایش زبان در می‌آورد.

جک می‌گوید: دیدم.

-چه طوری؟

-یادت رفته که من معلمم؟ یک چشم هم پشت سرم دارم.

نویسنده نشان می‌دهد که آدم‌ها فقط آن چیزی نیستند که ما ازآن‌ها می‌بینیم. مثلاً بچه درسخوان کلاس اصلاً آدم نچسبی نیست و اولین کسی است که در مدرسه حواسش به ناراحتی الاست. دوست صمیمی مادر که به او  سر نمی‌زند، آدم بی‌فکری نیست، فقط زیادی حساس است و نمی‌تواند او را در بیمارستان ببیند. دختری که در مدرسه با همه دعوا می‌کند و الا را اذیت می‌کند، هیولا نیست، فقط یک عالمه خشم فروخورده دارد. و از همه مهم‌تر جک، که اهل خوشگذرانی است و شلخته و بی‌حواس است، تنها کسی است که درد الا را می‌فهمد و می‌داند چه‌طور از او مراقبت کند و شاید کم‌کم مثل پدر واقعی الا او را دوست داشته باشد.

کتاب را بخوانید تا به جایی برسید که الا به دوستش می‌گوید که از ناپدری‌اش متنفر است و بعد عذاب وجدان می‌گیرد و فکر می‌کند دروغ گفته است. بخوانید و برسید به زنی در بیمارستان خیلی دور‌تر از جایی که نهنگ‌ها برای هم آواز عاشقانه می‌خوانند، به آوازشان گوش می‌دهد و خانواده‌اش او را نگاه می‌کنند. زنی که مدت‌ها خوابیده و با نبودنش روابط اعضای خانواده را تغییر داده است.

منبع: همشهری آنلاین

اجرای طولانی‌ترین آواز نهنگ برای سلامتی مادر

علی‌الله سلیمی:‌ رمان «طولانی‌ترین آواز نهنگ» سرگذشت دختر نوجوانی است که در سخت‌ترین شرایط زندگی، امیدهای خود را از دست نمی‌دهد و با بهره‌ گیری از تخیلات نوجوانه خود و با کمک آوازهای رازآلود نهنگ ها، مسیر بازگشت دوباره مادر بیمار خود به زندگی را هموار و فراهم می‌کند.

چاپ اول(1391) رمان «طولانی‌ترین آواز نهنگ» نوشته ژاکلین ویلسون، با ترجمه نسرین وکیلی، مدیریت هنری کیانوش غریب پور، تصویرگری نیک شرت، در 368 صفحه، با شمارگان 2000 نسخه و قیمت 10500 تومان از سوی انتشارت افق در تهران چاپ و منتشر شده است.

علاقه‌مندان برای خرید این کتاب می‌توانند به فروش‌گاه کتاب افق مراجعه کنند.

ادامه نوشته

طولانی‌ترین آواز نهنگ

نویسنده: جکلین ویلسون. تصویرگر: نیک شارت. مترجم: نسرین وکیلی. تهران: افق، ١٣٩١. ٣۶۴ صفحه. ١٠۵٠٠ تومان. گروه سنی ١٢ سال به بالا

الا دختری هشت ساله که پس از ازدواج دوباره مادر با جک و بارداری او اکنون با دو رقیب روبروست: ناپدری و نوزاد جدید. به همین خاطر پیوسته در حسرت و آرزوی روزهایی است که با مادرش تنها زندگی می کرد و مادر فقط برای او بود. مادرهنگام زایمان دچار تشنج می شود و به کما می رود و الا ناچاراست با جک ناپدری خود زندگی کند. نگرانی او از سلامتی مادر، زندگی با ناپدری که دوستش ندارد، فاصله گرفتن دوستش سالی از او به دلیل این که چند روزی به مدرسه نرفته و اضافه شدن کارهای برادر کوچک و خوکچه هندی اش، همه و همه شرایط ناخوشایندی را برای او فراهم می کند. او پس از برخورد با پدر خود متوجه می شود که جک هم نامهربان نیست. الا با کمک جوزف همکلاسی دیگرش بر روی پروژه نهنگ ها کار می کند و پی می برد که برخی از نهنگ های نر برای جفت خود ساعت های طولانی آواز می خوانند. او پس از به دست آوردن سی دی آواز نهنگ ها آن را برای مادرش می برد. سرانجام پایداری و مقاومت و عشق و موسیقی معجزه می کند و مادر از کما بیرون می آید و به زندگی لبخند می زند.

داستان برای نوجوانانی که با مشکلات گوناگون از این دست روبرو هستند پیشنهاد می شود. این داستان همچنین به اهمیت موسیقی درمانی و نیروی قوی عشق نیز اشاره دارد.
 

فاطمه مرتضایی فرد

با هم کتاب بخوانیم - ۲۲

وقتی از خانه‌ی لیز برمی‌گردیم، خیلی دیروقت است اما جک به من اجازه می‌دهد که تا وقتی خودش به بچه می‌رسد و من هم برای خواب آماده می‌شوم، CD را با صدای کم گوش کنم.
همان CD است و همان نهنگ‌ها اما انگار الان یک‌جور دیگرند، صدا از دور دورها می‌آید و خیلی غم‌گین است. مثل صدای گریه یا یک موسیقی غم‌انگیز است. همین‌جور که گوش می‌کنم، گریه می‌کنم. نکند مامان را افسرده کند. نگران می‌شوم، آن‌وقت جک در می‌زند. سرش را تو می‌آورد.
آهسته می‌گوید: «سامسون آرام گرفت و خوابید. تو و نهنگ‌هایت هم می‌خواهید بخوابید؟»
از زیر پتو می‌گویم: «آره.»
جلوتر می‌آید: «الا، الا جان.» لب تختم می‌نشیند، به او می‌چسبم و او به زانوهایم دست می‌کشد. آهسته می‌گوید: «گاهی گریه‌کردن خوب است.»
  

طولانی‌ترین آواز نهنگ، نوشته‌ی ژاکلین ویلسون، ترجمه‌ی نسرین وکیلی، نشر افق، ۱۰۵۰۰ تومان

دختری که گریه نمی‌کند!

زندگی بچه‌های پرورشگاهی سوژه بسیاری از کتاب‌های کودک و نوجوان بوده است که شاید مهم‌ترین آنها، داستان «بابالنگ دراز» نوشته جین وبستر باشد. می‌توان گفت که خط مشترک بیشتر این داستان‌ها، فانتزی‌گرایی محض است و داستان آنها را اتفاقاتی رقم می‌زند که در دنیای واقعی هرگز برای این بچه‌ها رخ نمی‌دهد. «داستان تریسی بیکر» که به تازگی توسط نشر افق در قالب مجموعه رمان‌های کودک این ناشر منتشر شده، از این قاعده مستثنی است.

تریسی بیکر دختر 10 ساله‌ای که در پرورشگاهی در لندن زندگی می‌کند، راوی این داستان است؛ داستان واقعی زندگی خودش که اگرچه سرشار از رویاهای فانتزی است، اما مزه واقعیت‌های آن خیلی تلخ است. زبان طنزآمیز نویسنده در این کتاب، گویی در تلاش است تا زهر تنهایی و غم‌های تریسی را بگیرد.

تک‌گویی‌های تریسی که قصد دارد دور از چشم بچه‌های پرورشگاه داستان زندگی خود را بنویسد، در عین تلخی، شیرینی‌های خاص خود را دارد. هر بار که مشکلاتش در پرورشگاه او را به گریه وامی‌دارد، ادعا می‌کند که هرگز گریه نمی‌کند و بهانه می‌آورد که «تب یونجه»اش دوباره عود کرده و به همین دلیل از چشم‌هایش آب سرازیر شده! او در عین اینکه با تمام وجود به داشتن یک دوست صمیمی نیاز دارد، سعی می‌کند خودش را بی‌نیاز نشان دهد و مدام دوستی دست و پا چلفتی‌ترین بچه پرورشگاه یعنی پیتر را هم که میل دارد دوست صمیمی او باشد، رد می‌کند. او حتی داستان زندگی خود را با این جملات شروع می‌کند: «اسم من تریسی بیکر است. سن من 10 سال و 2 ماه است. تولد من 8 می ‌است. این منصفانه نیست چون تولد آن پیتر اینگهام خل و چل هم همان وقت است. برای همین هم دوتایی‌مان یک کیک تولد داشتیم و مجبور شدیم برای بریدن کیک، چاقو را دوتایی دستمان بگیریم. آن وقت اینجوری بود که آرزو کردنمان هم نصفه‌نیمه شد؛ فقط یک نصفه آرزو.»

تریسی از پدر خود هیچ خاطره‌ای ندارد و مادرش هم مدت‌هاست او را رها کرده و حتی برایش نامه هم نمی‌نویسد. او حکایت می‌کند که چطور یک روز از پرورشگاه فرار کرده تا به نشانی‌ای که از مادرش داشته برود. اما وقتی به خانه مادرش می‌رسد، متوجه می‌شود او شش ماه است از این خانه به جای نامعلومی رفته است. با این همه نهایت آمال او مادر زیبایش است که ادعا می‌کند به هالیوود رفته تا هنرپیشه شود و حتما روزی برای بردن دخترش به پرورشگاه می‌آید.

او تا زمان نوشتن داستان زندگی‌اش توسط دو خانواده به فرزندی پذیرفته شده اما به دلیل مشکلات رفتاری‌اش او را به پرورشگاه پس فرستاده‌اند. آرزوی تریسی، خوردن همبرگر مک‌دونالد با سیب‌زمینی سرخ کرده و بعدش هم مخلوط شیر و توت‌فرنگی به عنوان دسر است؛ آرزوی کوچکی است اما هرگز برآورده نشده.

ورود کم لاوسون، نویسنده که قرار است مقاله‌ای درباره زندگی بچه‌های پرورشگاه بنویسد، به داستان تریسی رنگ تازه‌ای می‌دهد. او که ابتدا سعی می‌کند بیشتر از همه بچه‌ها به چشم این خانم نویسنده بیاید، در نخستین تلاشش طوری خرابکاری می‌کند که به اتاق سکوت تبعید می‌شود اما نامه‌ای که روز بعد از طرف این خانم به دستش می‌رسد، به زندگی امیدوارش می‌کند. قرار می‌شود درباره پرورشگاه برای او چیزهایی بنویسد و در نهایت حتی مقاله را هم خودش بنویسد! لاوسون او را به ساندویچ‌فروشی مک‌دونالد می‌برد، برایش اسمارتیز و یک کیک تولد درسته می‌خرد و خلاصه او که غرق در خوشی است، به خانم نویسنده گیر می‌دهد که به فرزندی قبولش کند! اما البته طبیعی است که با روندی که نویسنده کتاب یعنی ژاکلین ویلسون پیش گرفته، این اتفاق رخ نمی‌دهد و داستان با رویای تریسی برای زندگی با «کم» به پایان می‌رسد.

ژاکلین ویلسون از برجسته‌ترین نویسندگان کودک و نوجوان انگلستان است و تاکنون 20 میلیون نسخه از کتاب‌هایش فقط در همین کشور به فروش رفته. او در آثار خود با دقت و موشکافی به شیوهای طنزآمیز و شوخ‌طبعانه به مشکلات کودکان پرداخته و جوایز متعددی مانند گاردین، اسمارتیز، ردهاوس و کتاب سال نایل را کسب کرده و در سال‌های 2005 و 2007 عنوان نویسنده نامدار را هم به خود اختصاص داده. از داستان تریسی بیکر یک مجموعه تلویزیونی هم به همین نام ساخته شده است.

مترجم این کتاب هم نسرین وکیلی است که تاکنون بیش از 150 عنوان کتاب برای کودکان و نوجوانان ترجمه کرده است. نثر ترجمه او روان و گیراست و توانسته به خوبی از پس شوخ‌طبعی‌های نویسنده برآید.

داستان تریسی بیکر (رمان کودک)، ژاکلین ویلسون، ترجمه نسرین وکیلی، نشر افق، چاپ اول: 1391، 200 صفحه، 2000 نسخه، بها: 7500 تومان.

منبع کتاب هفته

درباره‌ی «داستان تریسی بیکر»؛ این کتاب را بزرگترها بخوانند!

داستان تریسی بیکر توسط ژاکلین ویلسون نوشته شده و نسرین وکیلی آن را ترجمه کرده است. ژاکلین ویلسون از برجسته‌ترین نویسندگان کودک انگلستان است. او جوایز معتبری مانند گاردین، اسمارتیز، ردهاوس و کتاب سال نایل را کسب کرده و نویسنده نامدار سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ لقب گرفته است.

داستان این کتاب درباره دختری پرورشگاهی است به نام تریسی بیکر. او پدرش را از دست داده و مادرش او را‌‌ رها کرده است. تریسی استعداد نوشتن دارد، اما حسادت و بدرفتاری که در شخصیت او وجود دارد مانع شکوفا شدن این استعداد می‌شود.

نسرین وکیلی نویسنده‌ی این کتاب را یکی از برجسته‌ترین نویسندگان کودک می‌داند. او می‌گوید: ویلسون معمولا مسایل روان‌شناسی و مشکلات روحی کودکان را دستمایه نوشتن داستان‌هایش قرار می‌دهد. او از بچه‌هایی می‌نویسد که احساس تنهایی می‌کنند، بچه‌هایی که ناپدری و نامادری دارند. او با روان‌شناسی عمیقی که دارد به شیوه‌ای طنزآمیز و شوخ طبعانه در آثارش مشکلات کودکان را مطرح می‌کند و راه حل هم ارائه می‌دهد. به همین دلیل کتاب‌هایش هم پرفروش است و هم خواندن آن‌ها نه تنها برای بچه‌ها بلکه به خانواده‌ها و اولیا و مربیان هم توصیه می‌شود.

خانم وکیلی ادامه می‌دهد: شخصیت اصلی این کتاب یک دختر ۱۰ ساله است. با این توضیح نمی‌توانیم بگوییم این کتاب خاص گروه سنی کودکان است و نوجوانان آن را نخوانند، من حتی توصیه می‌کنم این کتاب را بزرگتر‌ها بخوانند چون هم سرگرم کننده است و هم پر از نکات آموزشی و تربیتی است.

***

دوستان عزیز، داستان تریسی بیکر به‌تازگی از سوی نشر افق منتشر شده است. درصورت‌تمایل، می‌توانید آن را با قبمت 7500 تومان از فروش‌گاه کتاب افق (خیابان انقلاب، کنار سینما سپیده، نبش کوچه اسکو) تهیه کنید.

منبع: قدس آن‌لاین