محمّد مهدوی‌اشرف؛ بعضی از داستان‌ها خیلی ضعیف و سطحی بودند؛ این‌قدر که حس می‌کنم به اصل و مضمونِ موردِنظرِ نویسنده (یعنی برشماریِ تبعاتِ جنگ) ضربه وارد کرده است. دو-سه داستان امّا خوب بودند. خصوصاً «درختِ کلاغ» که به‌نظرم به‌ترین داستانِ مجموعه بود؛ هم به لحاظِ زبانی قوّه داشت، هم به لحاظِ طرح و پی‌رنگ و خطِّ سیر و پایان‌بندی. نثرِ قیصری عجیب سهل و روان است. کاش داستان‌نویسی‌اش هم مثلِ نثرش بود. «افق» منتشرش کرده.