کتاب افق

آیدا کیخایی، از بازیگران و کارگردان‌های خوب ایرانی است که در زمینه‌ی تئاتر و تلویزیون  فعالیت می‌کند. او درباره‌ی رُمان سرزمین نوچ نوشته‌ی کیوان ارزاقی در صفحه‌ی شخصی‌اش در سایت ف ی س ب و ک نوشته است؛ «کتاب خیلی خیلی خوبی‌ه و خوندن‌ش رو به شدت پیشنهاد می‌کنم.»

پاراگرافِ زیر بخشی از متن این کتاب به انتخاب خانم کیخایی است؛

" خواب دیده‌ام. خواب که نه، کابوس. نفس‌م بند آمده. زبان‌م خشک شده. مثل دونده‌‌های دوی ماراتن که به پایان خط رسیده‌اند، نفس نفس می‌زنم. توی شهری بی‌نام و نشان گم شده بودم. هیچ کس نبود. تک و تنها لابه‌لای ساختمان‌های بلند سیمانی بدون پنجره سرگردان بودم. پدر هم بود. پیر شده بود. پیرِ پیر. همه‌ی موهاش سفید شده بود و خون دَلمه بسته بود روی صورت‌ش. دست‌هاش زخمی بود. صدام کرد. ولی نه، اصلن حرفی نزد. فقط نگاه کرد. می‌گویند خون، خواب را باطل می‌کند. گوسفندی به تیر چراغ برق بسته و گردن‌ش تا نصفه بریده شده بود. خر خر می‌کرد. خون شُره می‌کرد روی زمین. شهر خلوت بود. صدایی که از ته گلوی گوسفند بلند بود به وحشت‌م انداخت. چشم‌هاش سو نداشت. نه چشم‌های پدر و نه چشم‌های گوسفند. خیابان را خون گرفته بود. نمی‌دانم خونِ گوسفند بود یا خونی که از دست و صورت پدر روی زمین ریخته بود. صدایی آمد، وقتی برگشتم هیچ‌کس نبود. نه پدر و نه گوسفند."