«غیبت فقط در اثر دیگری می‌تواند وجود داشته باشد: دیگری است که می‌رود، منم که می‌مانم. او در حال جدایی ابدی، در سفر است. من، منِ عاشق، کارم به‌عکس اوست: ساکنم، بی‌جنب‌وجوش، هروقت بخواهیدم در دسترسم: بلاتکلیف و میخ‌کوب، مانند بسته‌یی مانده در گوشه‌یی فراموش‌شده در ایستگاه راه‌آهن...»

انتخابِ علی بزرگیان
از کتاب پروست و من، رولان بارت، ترجمه‌ی احمد اخوّت، نشر افق، چاپ اوّل، ۱۳۸۳